“Hiçbir Yerde Söylenmeyen Şeyleri Söylemek…”
MEHMET GÜRELİ
(6.9.2018 YAZISIDIR.)
(Aşağıdaki alıntı, dayısı Salâh Birsel’in Dört Köşeli Üçgen adlı romanından aynı adla çektiği film üzerine, Emrah Kolukısa’nın Mehmet Güreli’yle Cumhuriyet gazetesinde yaptığı söyleşiden aktarılmıştır.)
“Gaston Bachelard’ın bir sözünü tekrarlıyorum sürekli bugünlerde, çok takıldığım bir filozof, ‘Felsefe ne işe yarar’ diye soruyorlar ona, ‘Bir şeye yaramaz, ama düşünmeyi öğretir’ diyor. Kapılar, pencereler açar… Yani bizim küçümsediğimiz, yetersiz bulduğumuz bir anlayış da çoğu şeyi anlatabilir. Hiçbir şeyi küçümsememek gerekiyor. (…) Godard’ın fikriydi biliyorsunuz bu, felsefi bir metni sinemaya aktarmak, Jean Jacques Rousseau’yu ya da Montaigne’i aktarmak istiyordu, belki bir gün olacak bunlar da… Belki belgesel olarak ya da yeni teknikler bulunarak. Sinema da kendini yenileyecek, şemalardan kurtulacak belki.”
“Halkın içinde vardır böyle insanlar, sıfatı olmaya ama çoğu şeyin farkında olan insanlar… Hiçbir yerde söylenmeyen şeyleri de söylerler onlar. Başlarına bir şey gelir gelmez meselesi ayrıdır, ama söylerler… Onlara ya deli gözüyle bakarlar, ya dışlamak üzere bakarlar, bunların da aslında kıstasları yok, her toplum kendi insanını yaratıyor aslında. Değil mi? Meddahlar vardı eskiden, tiyatroyu kahvelere götürüp neler anlatırlardı… Biz onların bile metinlerini bilmiyoruz bugün, kimbilir ne espriler yapıyorlardı, bizim bugün belki de söylemekten çekineceğimiz şeyleri anlatıyorlardı.”
“Çünkü sen ne kadar bir şeyi yaparsan, o kadar bir kişiyi en azından o sıkıntısından, çizdiğimiz o tablonun dışına çekebilirsin. Ne durumda olursan ol bir şeyler yapmak zorundasın, nerede olursan ol…”
(Yukarıdaki alıntı, Emrah Kolukısa’nın Mehmet Güreli’yle söyleşisinin yer aldığı Cumhuriyet’in 1 Ağustos 2018 tarihli sayısından alınmış, yazarlarla Cumhuriyet gazetesinin hoşgörüsüne sığınılarak aktarılmıştır.)