Sevgili Sadık Aslankara, merhaba…
Kitap ekindeki yazınız benim için tam anlamıyla bir sürpriz oldu.
Bizde genellikle birilerinin yazması için ima yollu göndermelerde bulunulur, öneriler sunulur; yazan da ona göstere göstere yazar.
Sürpriz oldu demem bu yüzdendir.
Gönlü istediğine değil de, beğendiği yapıt üzerine yazan bir yazın adamı olduğunuz düşüncesi bende iyice pekişti. Bu niteliği hak eden insanlar yazın dünyasında o kadar azaldı ki… En alkışlanası yanınız da, yazın dünyasına yeni adım atmış öykücülerimizin öykülerine de kulak vermeniz, zaman harcamanız, umut verenleri yüreklendirmeniz, onların kendilerini en yalnız duyumsadıkları bir zamanda onlarla öykü dostluğu kurmanız…
Dünyada bundan daha değerli bir şey var mı?..
Beni de dostum, yazıyı okuduktan sonra yeniden yazma havasına soktunuz, çünkü tuhaftır, İstanbul’a taşınalı beri kendimce bahaneler uydurup masadan kaçıyordum; yazdıklarım, orada burada aldığım notlarla sınırlı kalıyordu. Öykü dünyasında sizin düşüncelerinizi o kadar önemsiyorum ki, bu yazı beni önemli bir ödül almış kadar sevindirdi, güç kattı.
Telefonunuz yoktu ben de, buradan yazmak durumunda kaldım.
Emeğiniz, duyarlılığınız için çok teşekkür ediyorum güzel ağabeyim…
Zefer Doruk
14.6.2012