Anı Yazıları

Nusret Çetinel’i (1952-01.9.2021) yitirdik. Tiyatroyla bağlarını, yaşamının hiçbir evresinde koparmamış, buna karşın onca yoğrulduğu halde alanın salt emekçisi olarak tiyatro sanatının yürüyüş…

Hayatımın İki Kadını… .Sadık Aslankara (12.7.2018 Yazısıdır.) “Hayatımın İki Kadını”, yazı başlığı olarak alındığında insanın aklına başka anlam öbekleri de gelebilir kuşkusuz. Sözgelimi annemle…

YAZAR OLARAK NERELERDEN Mİ GELİYORUM? M.Sadık Aslankara             Yazarlığım sonradır. Ondan önce yayıncıydım ben, gazete kurucusuydum hatta. Bunları anlatmalıyım ilkin. İlkokula…

SİNEMAYLA BEN M.Sadık Aslankara             Kokusu da belleğimdedir, bugünkü gibi. Taş merdivenlerden çıkıyorum, ürkek, çekinik, yavru sokak kedisi gibi; bir gözüm kaçmalarda, kovalayan olursa…

ÖYKÜLERİMİN ÖYKÜSÜ M.Sadık Aslankara      Yazıyla, yazınla ilişkilerim... Bu bile başlı başına koca bir evren açıyor önümde... Bunun karşısında küçücük bir noktayım. Yazı ve ben... Neyim gerçekte…

İŞTE O ANKARA'YDI... M.Sadık Aslankara             İşte o Ankara'ydı... Denizliliği bırakmış, "derakap" Ankaralı oluvermiştim. Ama benim Ankara adını duyuşumun bir tarihi olmasa gerek; soluduğum…

Çocukluğun Don Kişotluğu M.Sadık Aslankara Anneciğim anlatırdı da, yıllar geçtiği halde üzerinden yine de sırtım ürperirdi dinlerken. Dört beş yaşlarında olmalıyım. Bir köşeye siner, herhangi…

Renkli Sinemaskop Denizli Garı… M.Sadık Aslankara Denizli öyle dağılıp yayıldı ki, kapısı ancak el yordamıyla bulunabilen evin odası gibi kente neresinden nasıl girildiği de karışır oldu… “Aaa,…