Kitabı Üzerine Nursel Duruel ile Konuşma…
(Aşağıdaki metin, Füruzan’ın, Sanat Olayı dergisinin Haziran 1982 tarihli 18. sayısında Nursel Duruel’le yaptığı söyleşiden kısaltılıp seçilerek alıntılanmış, aşağıya aktarılmıştır.)
Füruzan
Füruzan: “Yaptığın iş neredeyse güncel. Gazeteciliği andıran bir güncellik taşıyor. Fakat malzemen güncel değil.”
Nursel Duruel: “Programcılıkta ana malzeme sestir. Yazdıklarınız sese dönüştürmek üzere tasarladıklarınızdır ve bunun kuralları vardır. Bu kurallar içinde çeşitli denemelere girişebilirsiniz. Sürekli biçim araştırması yaparsınız. Bu deneyimlerin yazma biçimime katkısı olmuştur diye düşünüyorum.” “Öykü yazarken kendimi rahat bırakmıyorum. Durmadan beni huzursuz eden, denetleyen bir mekanizma işliyor içinde. Bu, her yazarda var olan, olması gereken, sanatın taşıdığı kaygılarla beslenen tedirginlikten, denetimden biraz farklı.”
Füruzan: “Çevreye açılışın, dünyayı gözleyişin yazdığın kitapta ve bundan sonra yazacaklarında da bize çok şey getireceğini gösteriyor, yani edebiyatımıza.”
Nursel Duruel: “Çocukluğumda hem kendi ailemde hem daha geniş çevremde çok usta konuşmacılar vardı. Nasıl olur da böyle anlatabilirler şaşar kalırdım. Günün birinde bir yaz tatilinde dayımla yengem geldiler. Yengem gençti, İstanbul’dan üniversite çevresinden geliyordu. Tanıdığım usta anlatıcıların söyledikleri ve yaşananlar onun süzgecinden geçtiğinde bambaşka anlamlar taşıyordu. Neyin, neden güzel olduğunu, neden etkili olduğunu açıklayabiliyor, kavramsal bir dünyanın kapılarını aralıyor, sanatla yaşam arasındaki bağları sezdiriyordu. Bunu çok sade, olağan bir biçimde gerçekleştiriyordu. Hayatı karşılayışı böyleydi. Onu tanımak benim için şanstır. Kapı bir kez aralandı mı, dura kalka da olsa, sağa sola çarparak da olsa yol alınıyor.”
Füruzan: “Sanatın insanları etkileme gücüne olan inancın nerelere dek uzanıyor?”
Nursel Duruel: “Sanatın asıl gücünü, dar çevrelerden çıkıp, geniş çevrelere ulaştığında görebiliriz ancak. / Tek tek bireyler üzerindeki etkileme gücünden sözediyorsak bir sanat alıcısı olarak kendimden örnek vereyim. Yetkin bir sanat eseri karşısında sınırsız teşekkür duyguları kaplıyor içimi ve kendimi borçlu duyuyorum. İnsan olmaya borçlanmadır bu.”
Füruzan: “Ummak isterim ki yeni öykülerin için bizleri çok bekletmeyeceksin.”
Nursel Duruel: “Üzerinde çalışmakta olduğum öyküler var. Ama onlarla aramdaki oluşturma ilişkisi bitmiyor bir türlü.”
(Yukarıdaki metin, Füruzan’ın, Sanat Olayı dergisinin Haziran 1982 tarihli 18. sayısında Nursel Duruel’le yaptığı söyleşiden kısaltılıp seçilerek alıntılanmış, her iki yazarın da hoşgörüsüne sığınılarak aktarılmıştır.)